Widok zawartości stron
Ochrona przed szkodnikami
W celu uniknięcia zagrożeń mogących w decydujący sposób wpłynąć na stan zdrowotny drzewostanu leśnicy corocznie monitorują drzewostany w celu uzyskania szybkiej diagnozy zagrożeń jakie mogą wystąpić. Każdego roku przeprowadza się zabiegi mające na celu zachować trwałość lasu oraz zwiększać sukcesywnie jego odporność na różne czynniki.
Zagrożenia, które w istotny sposób mogą wpłynąć na spadek naturalnej odporności lasu można zakwalifikować następująco:
- - biotyczne
- - abiotyczne
- - antropogeniczne
Na terenie Nadleśnictwa corocznie weryfikuje się stan zagrożenia terenów leśnych wraz ze stosowaniem profilaktyki mającej na celu szybką reakcję w chwili wystąpienia zagrożenia.
W głównej mierze zwracana jest uwaga na szkodniki pierwotne takie jak: brudnica mniszka, zawisak borowiec, strzygonia choinówka, poproch cetyniak i boreczniki. Prace prognostyczne polegają np.: na liczeniu samic brudnicy mniszki czy jesiennych poszukiwaniach zimujących w glebie stadiów szkodników.
Corocznie w drzewostanach starszych klas wieku usuwane są drzewa zasiedlone przez gatunki owadów uszkadzających drewno – posusz. Podstawowym gatunkiem zagrażającym drzewostanom świerkowym jest m. in. kornik drukarz.
Największym znaczeniem w Nadleśnictwie maja szkody powodowane przez zwierzynę płową. W celu zabezpieczenia upraw przed zgryzaniem stosowane są grodzenia zabezpieczające. Jest to na dzień dzisiejszy najskuteczniejszy sposób zabezpieczania upraw lecz bardzo kosztowny.
Kolejnym z czynników mogącym wpłynąć na stan zdrowotny drzewostanów są pożary lasu. W roku 2013 odnotowano sześć przypadków zdarzeń pożarowych na terenie leśnym. Z ustawy o lasach wynika m.in., że w lasach i 100m od nich nie można używać otwartego ognia…, co często jest przyczyną powstania pożarów lasu ze względu na ogień przemieszczający się z terenów łąk na powierzchnię zadrzewioną.
Z przeprowadzonej statystyki przyczyn powstania pożarów lasu główną z przyczyn jest nieostrożność dorosłych.
Aktualności
Wieczne drzewo
Wieczne drzewo
Historia okazałego niegdyś drzewa.
Leśnicy na wiele sposobów dbają w lesie o bioróżnorodność. Pozostawiają w lesie kępy starodrzewia po dojrzałych drzewostanach, które ustąpiły miejsca nowemu pokoleniu, czy też drzewa dziuplaste, wszędzie tam gdzie nie zagrażają bezpieczeństwu ludzi. Pożyteczne drzewa z czasem zamierają. Jest to jednak tylko pozorna śmierć. Przykładem jest "martwy" buk zlokalizowany niedaleko ścieżki rowerowej w okolicach Widzieńska. Niegdyś dostarczał żeru w postaci pędów i buczyny zwierzynie leśnej i dawał schronienie ptakom, które zagnieździły się w potężnej koronie. Osłabiony przez grzyby został ostoją wielu owadzich drewnojadów. Zwabione nimi dzięcioły wykuły dziuple, w których zamieszkały ptaki, wiewiórki i kuny. Teraz "niby martwy" jest równie pożyteczny, jak wtedy gdy jego liście dostarczały życiodajnego tlenu. Tysiące żywych organizmów pomaga w rozkładzie jego okazałego pnia. I jeszcze wiele lat potrwa wzbogacanie rozłożonym drewnem leśnej próchnicy. W przyrodzie jednak nic nie ginie. Rosnące w pobliżu młode drzewka będą w części tym "martwym drzewem".