Asset Publisher
Rezerwaty przyrody
Na terenie Nadleśnictwa Goleniów znajdują się 4 rezerwaty przyrody, w tym: trzy torfowiskowe oraz jeden torfowiskowo- faunistyczny. Zajmują one blisko 9% (1997 ha) powierzchni nadleśnictwa.
Rezerwat florystyczny „Uroczysko Święta" został utworzony w 1973 r., a powiększony w 2004 r. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i kulturowych lasów bagiennych z licznymi stanowiskami długosza królewskiego oraz wiciokrzewu pomorskiego. Położony jest w zachodnim krańcu Puszczy Goleniowskiej na terenie torfowisk wytworzonych wzdłuż prawego ramienia Odry (tzw. Domiąż) i Krępy.
Rezerwat torfowiskowy „Czarnocin" został ustanowiony w 1974 roku na powierzchni 9,40 ha w celu zachowania fragmentów torfowiska niskiego typu atlantyckiego oraz zarośli wierzbowych i olsu. Jego powiększenie nastąpiło w 2004 r. Obecnie chroni cały kompleks Lasu Czarnocińskiego o powierzchni 419 ha. Położony jest na terenie przyległym do Zalewu Szczecińskiego w kompleksie lasów bagiennych leżących po obu stronach Kanału Czarnocińskiego. Celem, dla którego został powołany jest zachowanie fragmentu torfowiska przejściowego z charakterystyczną roślinnością atlantycką oraz lasu olszowo-brzozowego z licznymi skupiskami paproci długosza królewskiego, woskownicy europejskiej i wiciokrzewu pomorskiego.
Rezerwat przyrody „Olszanka" leży w zachodniej części nadleśnictwa, na terenie gmin Stepnica i Goleniów, w sąsiedztwie Roztoki Odrzańskiej. Został utworzony 21.12.1998 roku. Powierzchnia jego wynosiła 1290,51 ha. Był to rezerwat częściowy, gdzie celem ochrony do dnia 24.10.2006 r. było zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu bagiennego lasu olszowego i torfowiska bałtyckiego oraz rzadkich i ginących gatunków ptaków i ssaków. Włączenie rezerwatu Wilcze Uroczysko o powierzchni 62,83 ha do rezerwatu Olszanka nastąpiło w 2006 r. W wyniku tego powstał jednolity terytorialnie i ekologicznie obszar chroniony o powierzchni 1354,40 ha. Celem ochrony jest zachowanie ze względów przyrodniczych i naukowych torfowiska bałtyckiego, borów bagiennych i olsów oraz rzadkich i ginących gatunków ptaków i ssaków.
Rezerwat torfowiskowy „Żółwia Błoć" jest naszym najmłodszym i najmniejszym (15,13 ha) rezerwatem otoczonym otuliną o powierzchni 88,62 ha. Został utworzony w 2010 r. Znajduje się na terenie gminy Goleniów we wschodniej części nadleśnictwa. Celem utworzenia tego obiektu jest zachowanie śródleśnego torfowiska przejściowego ze zbiorowiskami roślinności typu atlantyckiego, które znajdują się na granicy zasięgu.
Asset Publisher
Asset Publisher
Lasy nadleśnictwa
Lasy nadleśnictwa
Teren Nadleśnictwa Goleniów obejmuje obszar 22 569,34 ha w tym 21 064,32 ha to tereny leśne z przewagą sosnowych lasów gospodarczych. Na drugim miejscu pod względem zajmowanej powierzchni są lasy brzozowe oraz olszyny.
Nadleśnictwo Goleniów położone jest na obszarze mezoregionu Dolina Odry i na Równinie Goleniowskiej, sięgając Równiny Nowogardzkiej. Obejmuje środkową (centralną) część Puszczy Goleniowskiej. Są to lasy w większości rozciągające się na Równinie Goleniowskiej. Od zachodu są nisko położone tereny torfowiskowe ciągnące się wzdłuż Roztoki Odrzańskiej i Zalewu Szczecińskiego, zaś od wschodu — wysoczyzna morenowa Równiny Nowogardzkiej. Tak więc w krajobrazie nadleśnictwa przeważa teren równinny. Na terenie leśnictw Olszanka i Zielonczyn występują obniżenia depresyjne, a najwyższe wzniesienie — osiągające 37 m n.p.m. — to Góra Zielonczyn w okolicy miejscowości Zielonczyn. Na tym wzniesieniu wybudowano wieżę obserwacyjną z tarasem widokowym. Dzięki temu można oglądać panoramę Puszczy Goleniowskiej i Zalewu Szczecińskiego z wysokości około 76 m n.p.m. Przez teren nadleśnictwa przepływają dwie większe rzeki z licznymi dopływami: Krępa i Gowienica, które uchodzą do Roztoki Odrzańskiej.
Teren Nadleśnictwa Goleniów obejmuje obszar 22 569,34 ha w tym 21 064,32 ha to tereny leśne z przewagą sosnowych lasów gospodarczych. Stosunkowo dużo jest też lasów brzozowych oraz olszyn. Niewielkie powierzchnie zajmują lasy sosnowo- dębowe i sosnowo- bukowe, również bukowe i łęg olszowy. Sporadycznie występują lasy bukowo- dębowe, dębowe — z dębem bezszypułkowym, lasy brzozowo- dębowe, brzozowo- dębowo- sosnowe, lasy mieszane z grabem oraz łęg jesionowo- olszowy i las z wiązami. W borach sosnowych dość często podszyt stanowi czeremcha amerykańska, a na ubogich stanowiskach jałowiec pospolity. W podszycie borów mieszanych i lasów występują buk, dęby, kruszyna, klon jawor i jarząb pospolity. Najważniejsze pod względem gospodarczym gatunki drzew cechują się bardzo dobrymi bonitacjami, warunkami wzrostu, na co ma wpływ dostosowanie poszczególnych gatunków do gospodarczych typów siedliskowych lasu oraz żyzność siedlisk. Podstawowym gatunkiem lasotwórczym jest sosna- 77,3 % zajmowanej powierzchni. Występuje jako gatunek panujący na wszystkich siedliskach z wyjątkiem lasu wilgotnego, ols jesionowego i lasu łęgowego. Na słabszych siedliskach tworzy lite drzewostany, natomiast na siedliskach żyźniejszych występuje ze znacznym udziałem buka i dębu, tworząc drzewostany mieszane. Świerk stanowi najczęściej domieszkę w drzewostanach sosnowych ale tworzy również lite drzewostany świerkowe o dobrej jakości. Pozostałe gatunki iglaste jak modrzew i daglezja występują jako domieszki w drzewostanie sosnowym. Drugim gatunkiem pod względem zajmowanej powierzchni jest olsza- 10,1%, która zajmuje typowe dla siebie siedliska wilgotne. Brzoza zajmująca 8% powierzchni występuje najczęściej na siedliskach wilgotnych oraz gruntach porolnych. Dąb zajmujący 1,5% powierzchni występuje najczęsciej na siedliskach lasowych tworząc drzewostany lite bądź mieszane. Buk występujący na 1,1% powierzchni zajmuje siedliska lasowe. Tworzy głównie drzewostany mieszane z udziałem sosny i dębu, bądź lite drzewostany różnowiekowe.
Dominującym typem siedliskowym lasu jest bór mieszany świeży, który zajmuje 36,3 % zajmowanej powierzchni. Na uwagę zasługuje duży udział siedlisk wilgotnych i bagiennych- łącznie 31,5% powierzchni.
Nadleśnictwo Goleniów posiada 8,3 % powierzchni rezerwatów, 24,6% powierzchni lasów ochronnych- głównie lasy wodochronne, uszkodzone przez przemysł i stanowiące ostoje zwierząt podlegających ochronie gatunkowej oraz 67,1% powierzchni to lasy gospodarcze.