Web Content Display Web Content Display

Ochrona przed pożarami

Ogień jest jednym z najgroźniejszych wrogów lasu. Obawa przed tym żywiołem i jego destrukcyjnym działaniem pociąga za sobą wymóg ochrony lasu przed pożarami oraz stałej obserwacji w czasie największego zagrożenia.

Nadleśnictwo Goleniów klasyfikuje się do II kategorii zagrożenia pożarowego.

Stopień zapalności dna lasu zależy od składu runa, wilgotności nagromadzonej leżaniny i ściółki oraz rozkładu pogody w roku (głównie opadów atmosferycznych). Pierwszy okres zwiększonej palności przypada na wczesną wiosnę, po zejściu pokrywy śnieżnej, kiedy to występują duże ilości wysuszonych traw, krzewinek, opadłych liści. Szczególnie duże zagrożenie występuje na obszarze leśnictwa Stepnica ze strony nieuprawianych nieużytków. Drugi okres zwiększonej palności przypada na w okres długotrwałej suszy letniej aż do końca października. Okres zagrożenia pożarowego występuje od momentu uzyskania przez ściółkę wilgotności mniejszej niż 27%, mierzonej na podstawie wilgotności ściółki i powietrza o godz. 9:00 i 13:00. W okresie letnim i wczesnojesiennym wzmożona penetracja lasu przez społeczeństwo dodatkowo zwiększa ryzyko powstania pożaru.

Czynniki wpływające na zagrożenie pożarowe.

Zagrożenie pożarowe lasów Nadleśnictwa Goleniów jest znaczne ze względu na zdecydowaną przewagę litych drzewostanów sosnowych występujących na siedliskach borowych.

Czynniki, które w głównej mierze mogą być przyczyną powstania pożaru związane są z:

  1. przebiegającymi przez tereny leśne liniami energetycznymi,,

  2. paleniem ognisk bez zachowania wymaganych zasad bezpieczeństwa przeciwpożarowego w miejscach postoju i biwakowania,

  3. z wypalaniem traw i pozostałościami po uprawach rolnych (w bliskim otoczeniu lasu),

  4. z wyładowaniami atmosferycznymi,

  5. z penetracją turystów (zbieraczy runa leśnego).

Istotnym czynnikiem, mającym wpływ na zagrożenie pożarowe jest nasilający się z roku na rok ruch turystyczny szczególnie wzdłuż drogi ekspresowej S3 relacji Szczecin -Świnoujście, drogi ekspresowej S6 relacji Szczecin - Koszalin oraz wzdłuż drogi powiatowej nr 111, będącej drogą alternatywną w kierunku Bałtyku. Potencjalnym zagrożeniem pożarowym na terenie Nadleśnictwa są również linie kolejowe relacji Szczecin-Świnoujście i Goleniów-Nowogard, przebiegające przez znaczny obszar leśny.

Wyróżnia się cztery stopnie zagrożenia pożarowego lasów, w zależności od progów wilgotności powietrza i ściółki:

  • 0. stopień zagrożenia pożarowego – brak zagrożenia;

  • 1. stopień zagrożenia pożarowego – małe zagrożenie;

  • 2. stopień zagrożenia pożarowego – średnie zagrożenie;

  • 3. stopień zagrożenia pożarowego – duże zagrożenie.

    Przyczyny pożarów

Najczęstszą przyczyną powstania  pożarów jest nieostrożność dorosłych.


Klasyfikacja przyczyn pożarów:

100 NIEZNANA

100 Nieznana:

  • 100 Nieznana

200 NATURALNA
200 Naturalna:

  • 201 Wyładowania atmosferyczne,
  • 202 Wulkany,
  • 203 Emisja gazu,

300 WYPADEK
300 Wypadek:

  • 301 Energia elektryczna
  • 302 Linie olejowe
  • 303 Transport drogowy
  • 304 Zakłady produkcyjne i usługowe
  • 305 Broń
  • 306 samozapłon
  • 307 Inne wypadki

400 ZANEDBANIE
410 Używanie ognia:

  • 411 Wypalanie roślin
  • 412 Wypalanie dla celów rolniczych
  • 413 Spalanie odpadów
  • 414 Rekreacja
  • 415 Inne użycie ognia

420 Obiekty żarzące:

  • 421 Fajerwerki, petardy, flary alarmowe
  • 422 Papierosy
  • 423 gorące popioły
  • 424 Inne obiekty żarzące

500 PODPALENIE
510 Osoby pełnoletnie:

  • 511 Korzyść
  • 512 Konflikt
  • 513 Wandalizm
  • 514 Wzbudzenie zainteresowania
  • 515 Zacieranie dowodów przestępstwa
  • 516 Motyw nieznany

520 Niepełnoletni lub niepoczytalny:

  • 521 Chory psychicznie
  • 522 Dzieci

600 POWTÓRNY ZAPŁON
600 Powtórny zapłon:

  • 600 Powtórny zapłon

Historyczne dane dotyczące dużych pożarów

W latach 1997 - 2006 w Nadleśnictwie Goleniów powstały 52 pożary na łącznej powierzchni 21,57 ha. Przeciętna powierzchnia pożaru wyniosła 0,42 ha.

Z kolei na  przestrzeni lat 2010-2021 sytuacja pożarowa przedstawia się następująco:

Sytuacja pożarowana przestrzeni lat 2010-2021

Rok

Ilość pożarów

Łączna powierzchnia [ha]

2010

2

0,02

2011

3

0,68

2012

6

0,08

2013

6

0,23

2014

2

0,02

2015

2

0,14

2016

2

0,03

2017

1

0,01

2018

19

2,53

2019

16

6,05

2020

10

2,07

2021

5

0,10

 

Z powyższej tabeli można zauważyć, iż najwięcej pożarów ilościowo jak również powierzchniowo wystąpiło w latach 2018, 2019, 2020. W tych latach tereny leśne były nękane przez długotrwałe susze, które zwiększały podatność na pożary, jak również w sposób istotny osłabiły kondycję zdrowotną drzewostanów.

Organizacja służb ochrony przeciw pożarowej:

a)  patrole przeciwpożarowe,
b)  punkty alarmowo – dyspozycyjne,
c)   sieć łączności alarmowo – dyspozycyjnej.
d)  pełnomocnik nadleśniczego,
e)  sposoby postępowania nadleśnictwa na wypadek pożaru lasu.

Wyposażenie w sprzęt i infrastrukturę pożarową:

a)pasy p-poż,
b)  dostrzegalnie,
c)  system łączności radiowej i telefonicznej,
d)  sieć zbiorników z wodą,
e)  dojazdy pożarowe,

f) Leśna Baza Lotnicza.

 

Asset Publisher Asset Publisher

Back

„Lasy na nowe 100-lecie” – leśnicy sadzą pół miliarda drzew rocznie

„Lasy na nowe 100-lecie” – leśnicy sadzą pół miliarda drzew rocznie

Aż 38% Polaków nie wie, że w miejsce pozyskanego drewna leśnicy sadzą nowe drzewa - wynika z badania PBS przeprowadzonego na zlecenie Lasów Państwowych. Tymczasem tylko w 2025 roku LP zaplanowały odnowienia na ogromną skalę – obejmą one dziesiątki tysięcy hektarów lasów w całym kraju. Łącznie zalesionych i odnowionych zostanie 55127 hektarów. Posadzonych zostanie pół miliarda drzew

W ramach ogólnopolskiej akcji „Lasy na nowe 100-lecie” mieszkańcy całej Polski wspólnie z leśnikami sadzą nowe pokolenia drzew w różnych zakątkach kraju. Od pierwszego dnia wiosny wydarzenia odbywają się we wszystkich regionalnych dyrekcjach Lasów Państwowych, a udział w nich biorą uczniowie, harcerze, seniorzy, dziennikarze oraz rodziny z dziećmi. W niecały miesiąc ponad 20 tysięcy uczestników posadziło aż 700 tysięcy drzew. Łączna obsadzona powierzchnia to ponad 100 hektarów.

Akcja to nie tylko wspólne sadzenie – to także okazja do spotkania z przyrodą i rozmowy z leśnikami, którzy każdego dnia opiekują się lasami. Dla wielu uczestników to pierwszy krok do zrozumienia, czym naprawdę jest zrównoważona gospodarka leśna i jak wygląda ona w praktyce – z dala od mitów i stereotypów.

Najlepiej przekonać się na miejscu, czym naprawdę zajmują się leśnicy. To nie są jacyś „producenci drewna”, tylko przyrodnicy, którzy każdego dnia planują, chronią i odnawiają lasy. Każdy, kto posadził z nami choć jedno drzewo, wie, ile wiedzy, pracy i zaangażowania za tym stoi – mówi Witold Koss, dyrektor generalny Lasów Państwowych. – Ta akcja to sposób, żeby pokazać, jak naprawdę wygląda nasza codzienność i zaprosić wszystkich do wspólnego działania – dodaje.

W obliczu postępujących zmian klimatu ważna jest różnorodność gatunkowa. Drzewa sadzone dziś muszą radzić sobie z suszą, silnym wiatrem i zagrożeniami biologicznymi – dlatego skład gatunkowy jest dobierany do lokalnych warunków siedliskowych, tak aby lasy były zdrowsze, bardziej odporne i trwałe.

Zrównoważona gospodarka leśna oznacza, że w miejscu każdego pozyskanego drzewa pojawiają się młode drzewka, a polskie lasy są jednymi z najzasobniejszych w Europie.

- Ostatnio dużo się mówiło tylko o tym, że Lasy Państwowe drzewa wycinają, że drzewa znikają z Polski, ale tak naprawdę okazuje się, że w miejsce tych wyciętych pojawia się mnóstwo nowych nasadzeń – powiedział Patryk Michalski, dziennikarz Polskiego Radia w trakcie sadzenia w Nadleśnictwie Celestynów.

Lesistość Polski systematycznie rośnie i dziś przekracza 29%, co oznacza, że niemal jedna trzecia powierzchni kraju jest pokryta lasami. Od zakończenia II wojny światowej powierzchnia lasów w Polsce zwiększyła się o ponad 1,8 mln hektarów.

Nauka przez bezpośrednie doświadczenie jest najlepsza. Takie akcje to moment, kiedy można skonfrontować swoje wyobrażenia z rzeczywistością. Wielu uczestników mówi wprost: „Nie wiedziałem, że to tak wygląda” – podkreśla dr hab. Maria Łoszewska-Ołowska z Uniwersytetu Warszawskiego, która sadziła „Las Na Nowe 100-lecie” w Celestynowie pod Warszawą.

Leśnicy odnawiają las zwyczajowo dwa razy w roku, wiosną i jesienią. Coraz większy udział (około 20%), w odnowieniach mają odnowienia naturalne, czyli takie, w których las odnawia się sam, z nasion okolicznych drzew. To rozwiązanie jest szczególnie cenne z przyrodniczego punktu widzenia. Dobór sadzonych gatunków nie jest przypadkowy – zależy od typu siedliska, gleby oraz dostępności wody. W jednych regionach dominuje sosna, w innych sadzi się więcej gatunków liściastych, jak dąb, buk czy lipa.

W niektórych nadleśnictwach sadzenia są już zakończone, w innych trwają. Osoby, które chciałyby dołączyć do akcji sadzenia lasów, mogą znaleźć informacje o najbliższych wydarzeniach na stronach internetowych regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych i swoich nadleśnictw.


Asset Publisher Asset Publisher